ओपा...

फेलिक्स आणि कायरा जरा काळजीतच बसून होते. संध्याकाळ झाली तरी दिवे लावायचे अजून लक्षात नव्हतं आलं दोघांना..
"काय होणार आता?" कायरा तिचे नाजुकसे हात गोऱ्या हनुवटीवर ठेवत म्हणाली..
 फेलिक्सने डोळे उघडले आणि म्हणाला.. "पार्टी करावी लागणार.."
कायाराने तिच्या शेल्फमध्ये ठेवलेल्या काचेच्या डायनर सेटकडे पाहिलं.. बाहेरून येणाऱ्या नारिंगी उजेडात तिच्या काचेच्या प्लेट्सच्या कडा चमकत होत्या.. " ओह थेयोश मो"

क्रकोझिया देशातल्या पौद् गावात फेलिक्स आणि कायरा राहत होते.. ईस्ट युरोपातला त्यांचा हा छोटा देश वेगवेगळ्या प्राचीन रुढी-परंपरा जवळ बाळगून आहे.. त्यांच्यातलीच एक परंपरा म्हणजे पार्टीनंतर जेवणाच्या प्लेट्स फोडणं.. कदाचित ग्रीसमधून ही परंपरा इथे आली  असावी.. ही परंपरा का आली  असावी ह्याला बरीच कारणं आहेत... कदाचित भारतात मातीचे कुल्हड वापरून टाकून देतात त्याप्रमाणे त्या प्लेट्स परत वापरू नयेत म्हणून असेल.. काही लोक म्हणतात की दुष्टआत्मे  दूर रहावे म्हणून असं करतात.. कदाचित आनंदाला नजर लागू नये म्हणूनही असेल.. किंवा केह्फी, म्हणजे ग्रीकमध्ये उन्मत्त आनंद.. त्याचा उच्चारही इंग्लिशमधल्या carefree आणि आपल्या कैफीसारखा होतो.. इतका आनंद व्हावा की तो दाखवण्यात मग कुठेही अडताचं येऊ नये..
क्रकोझीयात मात्र पार्टी चांगली झाली.. जेवण रुचकर असेल तरच प्लेट्स फोडल्या जातात.. पार्टीत रिझोगालो, बकलावो, रेवानीसारखी डेसर्ट डिश सर्व्ह झाली की घरातल्या बाईचे कान टवकारले जातात.. खळ.. आवाज येऊन कोणी ओपा म्हणून ओरडलं की बाईच्या डोळ्यात पाणी येतं.. आपलं जेवण लोकाना आवडलं, आता ४ दिवस आपल्या पार्टीची चर्चा होणार ह्याचा आनंद आणि पार्टीच्या प्लेट्सचा चुरा होत असतानाचा त्रास... "ओह थेयोश मो"..

फेलिक्स एका सरकारी कार्यालयात  जमिनीच्या कागदपत्रांची कामं करायला होता.. ह्या कामामुळे बिझीनेसमधल्या वेगवेगळ्या गोष्टी त्याला कळत होत्या, नवनवीन ओळखी होत होत्या.. त्यालाही बिझिनेसमध्ये रस वाटायला लागला.. तसंही त्याच्या कमी पगारात महिनाभर घर चालवायचा कायाराला कंटाळा आला होता.. ती कधीपासून त्याच्या मागे लागली होती.. "नोकरी  सोड.. बिझिनेस कर.. एकदम श्रीमंत होऊ.. मग आपली मुलं चांगल्या शाळेत जातील..आपण बंगल्यात राहू.." कायराची ही यादी सुरु झाली की तिला थांबवणं कठीण व्हायचं  आणि फेलिक्स फक्त खिडकीबाहेरच्या झाडाकडे बघत राहायचा.. फेलिक्सने बिझीनेस्ची तयारी सुरु केली.. जमिनींच्याचं  व्यवहारात उतरायचं त्याने ठरवलं होतं.. तयारी पूर्ण झाल्यावर त्याने नोकरीचा राजीनामाही दिला..
ज्या दिवशी त्याने  राजीनामा दिला त्यादिवशी संपूर्ण दिवस रेडियोवर क्रकोझियामध्ये आलेल्या  महागाईच्या लाटेबद्दल चर्चा-महाचर्चा चालू होत्या..

फेलीक्सचा अंदाज अंमळ चुकलाच होता.. त्याने केलेलं आर्थिक नियोजन फसलं होतं.. आणि त्यामुळे कायराचंही बिनसलं  होतं.. तिने पाहिलेल्या मोठ्या स्वप्नांना मोठ्या किमतीची पण   फाईनप्रिंट लेबल  असतात हे तिला आता लक्षात यायला लागलं.. बिझिनेसमध्ये उतरायचं म्हणजे सतत पार्ट्या करणं आलंच असं कायराच्या आईने तिला सांगितलं होतं.. आणि आता फेलिक्सही तेच म्हणाला.. "पार्टी".. साधीसुधी पार्टी नाही.. क्रकोझीयन पार्टी.. घरातली माणसं जीव ओततात ह्या पार्टीत.. अपेटायझर ते डेसर्ट .. सगळं परफेक्ट पाहिजे.. पडदे- टेबल क्लॉथ सगळं सारख्या रंगसंगतीत हवं.. आणि घरात पार्टी म्हणजे कायराने सुंदर दिसायला हवं.. तिचा ठेवणीतला ड्रेस खास धुवून घ्यायला हवा.. परफ्युम, रूज, लिपस्टिक... सकाळी किचनच्या जबाबदाऱ्या आटोपल्या की दुपारीच जाऊन सलोनमधून हेअरस्टाईल करायला हवी..  मग घरी आल्यावर सलाडची तयारी.. ड्रिंक्स.. फायनल बेकिंग.. सजावट आणि सर्विंग.. हे सगळं नुसतं अचूक नाही तर उत्तम असायला हवं.. का? पार्टी संपल्यावर "ओपा!" म्हणून ओरडायला हवेत ना सगळे? तिचा काचेचा डायनर सेट फुटायला नको?

फेलिक्स तिच्याजवळ गेला.. तिच्या खांद्यावर हात ठेवत म्हणाला..  "ओह थेयोश मो.. त्या काचेच्या सेट्पायी तुला ही पार्टी नकोय? अगं पार्टी चांगली झाली.. अजून बोलणी झाली.. तर बिझिनेस चांगला सुरु होईल.. मग असे हजार सेट विकत घेऊन देईन तुला.."
"फिल.. तुला आठवत नसेल तर हा सेट तुझ्याच आईने दिलाय मला लग्नाची भेट म्हणून.. ५६ पिसचा सेट आहे.. अजून एकदाही वापरला नाहीये आपण"
"आईने काय सांगितलं होतं? आठवतं आहे का तुला कायरा? हे सौंदर्य घरा-दारांत पसरू दे.. ओपा होईल तेव्हा घरा-दारांत.."
"बास.. विचारही नाही करू शकत मी फिल.. पण तू म्हणतोयस की बिझिनेससाठी करावंच लागेल तर.. पार्टीआधीच नवीन क्रोकरी घेतली तर?
"कायरा.. कायरा.. खरंच नाही का गं समजते तुला?  तू किती आवडतेस मला.. तुलाच खुश ठेवायचं आहे मला आणि म्हणूनच बिझिनेस करतोय ना मी.. मी पहिल्या बिझिनेस डीलमधून तुला ह्याहून सुंदर सेट घेऊन देईन.."

कायरा कशीबशी तयार झाली.. मेजवानीची तारीख ठरली.. गावातल्या ठराविक मोठ्या घरात बोलावणी गेली.. आईने कायराला समजावून ठेवलं होतं.. पार्टी चांगली झाली तर चांगली कामं मिळतील.. ओपा झालं की चांगलं भाग्य  उजळेल..तरीही कायरा अजून विचारातच होती.. काचेच्या प्लेट्सकडे बघत बसली होती..

पार्टीचा दिवस उजाडला.. सकाळपासून कायरा मरमरून काम करत होती.. फेलिक्सने सजावटीची जबाबदारी उचलली होती.. तोही सगळं परफेक्ट करण्यात गुंतला होता.. कायरा सलोनमधून आली तेव्हाचं थोडावेळ फेलिक्स थांबला.. हिमगौरीसारखी सुंदर दिसत होती कायरा.. नवर्याच्या चेहऱ्यावरचं समाधान पाहून तीही सुखावली.. "फिल.. तुझ्या ह्या एका स्माईल साठी माझ्या काचेचा संपूर्ण सेट कुर्बान आहे".. असं म्हणत कायरा पुढच्या तयारीला लागली.. हिच्या डोक्यात अजूनही तो काचेचा सेट आहे? ह्या विचारात फेलिक्स तिच्याकडे पाहात राहिला...

.."जेवण रुचकर असायला हवं.. पण त्याहून महत्वाचं आहे लोकांशी बोलणं.. जेवणावर खुश होऊन काम मिळणार नाहीये तर त्यांना बिझिनेससाठी पटवून काम येणारे.. पार्टी चांगली होत्ये ना, तेवढं बास आहे.. एखादा पदार्थ जरा वर-खाली झाला तर काय हरकत आहे? ओपा तर टाळता येईल..."असा विचार करत  ग्राटीनमध्ये मीठ पडत होतं..
..
फेलिक्स आलेल्या पाहुण्यांशी बोलत होता.. कायरा सर्व्ह  करण्यात गुंग होती.. पण तिच्या गालावरची लाली आज खुलत नव्हती.. "ओपा झाल्यावर बिझिनेस डील मिळेलही.. पण त्यानंतर किती दिवस जातील नवीन डायनर सेट येण्यात?"

डेसर्ट सर्व्ह झाल्यावर  कायरा बावरलेली दिसायला लागली..तिची नजर सतत फेलिक्सकडे जायला लागली.. फेलीक्सने तिच्याकडे बघितल्यावर मात्र ती नजर चुकवत होती.. ती अचानक कोपर्यात येऊन उभी राहिली.. आता जे होईल त्याला तोंड कसं द्यायचं ह्याचा विचार करताना  तिच्या डोळ्यांत पाणी आलं.. तेवढ्यात तिच्याजवळ फेलिक्स येऊन उभा राहिला.. दोघांनी एकमेकांकडे पाहिलं.. तिच्या डोळ्यातलं पाणी त्याने हलकेच पुसलं आणि थोडंस हसला.. तिने त्याचा हात धरला. आणि दोघं एकत्रच म्हणाली... "ओपा नाही होणार.."
" सॉरी.. प्लेट्सच्या मोहापायी मी  असं केलं.. पण मला विश्वास आहे तुला बिझिनेस डील मिळेलच.. ग्राटीनमध्ये मी मीठ घातलंचं नाही.. "
फेलिक्स तिचा हात सोडवत तिच्याकडे बघायला लागला.. आणि तितक्यात मागून आवाज आला...
खळ..खळाळ..

"ओपा!"... "ओपा!"

कारण...

"तेजू .. लिही की गं काहीतरी आता" हे वाक्य हजारदा ऐकून झालं आता तुझ्याकडून.. आणि तरीही ह्या तेजुत काही फरक पडेना..

"अरे.. झोपच लागून गेली.."

"हो ना.. लिहिणारे.. लिहायचं आहे काहीतरी"

"मला आज ट्रेनमध्ये भन्नाट सुचलं होतं.. तेव्हा गर्दी होती जाम, नोट नाही करता आलं.. म्हणजे मी नेहमी करते असं नाही .. पण नाही जमलं.. आणि आता नेमकं आठवत नाहीये"

"च्यायला.. आज नक्कीचं.. लिहिणारच.. होतेच.. पण शनिवार  ना.. लाईट गेले..आणि laptopचं charging संपलं होतं"

" वेळ? तो काय असतो विचारू नको.. शिल्लकच नाहीये माझ्याकडे आता अजिबात.."

" हां.. लिहायचं म्हणत होते मी गेल्या आठवड्यात पण ना मला सगळं असं जरा लहानपणातलं आणि काही कॉलेजमध्ये घडलेलं आठवत होतं.. पण आधीचं लोकांना वाटतं मी काही जमत नाही की  rectrospective and nostalgic  काहीतरी लिहिते.. म्हणजे ते खपतंच..  सो नाही लिहिलं"

" मी लिहिलं आहे की.. नाही दाखवणारे पण आत्ताच.."

"प्रायव्हेट ब्लॉगवर टाकलं आहे की.. ओह.. तू आहेस का तो वाचायला?.. तिथे टाकलं आहे म्हणजे ड्राफ्टमध्ये ठेवून दिलं आहे"

"अरे यु वोन्ट बिलिव्ह.. ६ पोस्ट अर्ध्या लिहून राहिल्यात माझ्याकडे.. हल्ली ना... काय सांगू आता तुला.."

"दिवाळी होती ना.."

"अरे परीक्षा आल्या.. जाम काम होतं"

"dilly-dallier?? मी? आईला विचार माझ्या.. किती काम करते ते.. काल लसूनपण सोलून दिली तिला.."

"हल्ली कोण लिहितं तसंही ब्लॉग? कमीच झालंय एकुणात"

"अंगठा दुखत होता.."

"इतकी दमले ना दिवसभर... "

"प्रवासात खूप वेळ जातो.. नाही होत मग काही दुसरं करून"

" आता आम्ही नोकरदार माणसं.. दिवसभर, चाकोरीचे खरडून कागद.. सहीस पाठवतो.. पाहिलसं? हल्ली स्वतः बोलायची वाक्यंही सुचेना झालीत.."

"आज ना मी मेथी- कोर्नची भाजी केली.."

"नेट डाऊन होतं"

"LAN card गेलं आहे"

" I am only human.. sometimes I procrastinate.."

"हल्ली ब्लॉगवर टाकण्यासारखं नाही सुचतं मला काही.."

"मला विचार.. तुझं काय? तू कधी लिहीणारेस? आं?"

"ऑनलाईन आले की मेल्सं आणि एफबीवर इतका वेळ जातो ना.."

"मुडच नव्हता.."

" हरिनाम सप्ताह चालू होता मागे देवळात.. म्हणजे मी नव्हते जात.. पण  आवाजामुळे नाही लिहिलं"

"करते मी काम अधेमध्ये.. मग लिहिणं नाही होतं"

" वातावरण निर्मिती नाही होत लिहायची माझ्याकडे"

"घड्याळात वाजला एक .. मी ट्राय केला नवा  केक... त्याची विल्हेवाट लावण्यात एक तास गेला .. मी नाही ब्लॉग  लिहिला .."
"घड्याळ्यात वाजले दोन.. होणाऱ्या नवर्याचा आला फोन.. फोनवर बोलण्यात एक तास गेला.. मी नाही ब्लॉग  लिहिला"
"घड्याळात वाजले तीन... कॉलेजमध्ये घडला सीन.. गॉसिप करण्यात एक तास गेला..मी नाही  ब्लॉग  लिहिला"
"घड्याळात वाजले चार.. नं कर्त्याचा वार शनिवार .. पुढची ओळ सुचण्यात एक तास गेला .. मी नाही  ब्लॉग  लिहिला"
"घड्याळात वाजले पाच.. दीपिका करते माझा जाच.. तिलाच बदडण्यात एक तास गेला.. मी नाही  ब्लॉग  लिहिला"
"घड्याळात वाजले सहा.. वाट पाहिली वाजायची दहा.. दहा वाजण्यात बराच वेळ गेला... मी नाही ब्लॉग लिहिला.."
"घड्याळात वाजले मग दहा.. मला हवा होता चहा.. उतू गेलेलं दुध पुसण्यात एक तास गेला... मी नाही ब्लॉग लिहिला"
"घड्याळात वाजले अकरा.. हल्ली लागत नाही MTV बकरा... फालतू यमकं जुळवण्यात एक तास गेला.. मी नाही ब्लॉग लिहिला"
"घड्याळात वाजले बारा..ब्लॉग लिहून झाला सारा... अपलोड करण्यात वेळ नाही गेला.. मी हा ब्लॉग लिहिला"

श्या.. आता ही पोस्ट ब्लॉगवर खाली जाईपर्यंत लवकर काहीतरी लिहीत राहायला हवं..